Księga Jeremiasza 33,14-16.
P an mówi: «Oto nadchodzą dni, kiedy wypełnię pomyślną zapowiedź, jaką obwieściłem domowi izraelskiemu i domowi judzkiemu.
W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi.
W owych dniach Juda dostąpi zbawienia, a Jerozolima będzie mieszkała bezpiecznie. To zaś jest imię, którym ją będą nazywać: "Pan naszą sprawiedliwością"».
Księga Psalmów 25(24),4-5.8-9.10.14.
D aj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
pokornych uczy dróg swoich.
Wszystkie ścieżki Pana są pewne i pełne łaski
dla strzegących Jego praw i przymierza.
Bóg powierza swe zamiary tym, którzy się Go boją,
i objawia im swoje przymierze.
Pierwszy list do Tesaloniczan 3,12-13.4,1-2.
B racia: Pan niech pomnoży liczbę waszą i niech spotęguje waszą wzajemną miłość dla wszystkich, jaką i my mamy dla was;
aby serca wasze utwierdzone zostały jako nienaganne w świętości wobec Boga, Ojca naszego, na przyjście Pana naszego Jezusa wraz ze wszystkimi Jego świętymi.
A na koniec, bracia, prosimy i zaklinamy was w Panu Jezusie: według tego, coście od nas przejęli w sprawie sposobu postępowania i podobania się Bogu i jak już postępujecie, stawajcie się coraz doskonalszymi!
Wiecie przecież, jakie nakazy daliśmy wam przez Pana Jezusa.
Ewangelia wg św. Łukasza 21,25-28.34-36.
J ezus powiedział do swoich uczniów: «Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy.
Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.
Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą.
A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie».
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka,
jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.
Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».
OdpowiedzUsuńPierwsza Niedziela Adwentu
Komentarz do Ewangelii
Bł. Gweryk z Igny (ok. 1080-1157), opat cysterski
Drugie kazanie na Adwent, 2-4
"Bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie"
Zaprawdę, mówię wam, bracia, to w uniesieniu ducha trzeba iść naprzeciw nadchodzącego Chrystusa..., niech zatem nasz duch wstanie, uniesiony radością i wybiegnie na spotkanie swego Zbawiciela... Sądzę bowiem, że jesteśmy zaproszeni w tylu fragmentach Pisma do wyjścia Mu na spotkanie nie tylko w związku z drugim przyjściem, ale nawet w związku z pierwszym...
Już zatem przed swoim przyjściem Pan przychodzi do nas; zanim objawi się całemu światu, przychodzi do nas poufale, mówiąc: "Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was" (J 14,18). Ponieważ w okresie przejściowym między pierwszym i ostatnim przyjściem jest częste i zażyłe przyjście Pana, według zasługi i zapału każdego, które nas kształtuje według pierwszego i przygotowuje do drugiego... Przez swoje obecne przyjście Pan pracuje nad urobieniem naszej pychy, nad upodobnieniem nas do tej pokory, którą objawił w czasie swojego pierwszego przyjścia i nad "przekształceniem naszego ciała poniżonego, na podobne do swego chwalebnego ciała" (Flp 3,21), które objawi nam, kiedy powróci. To dlatego musimy gorąco pragnąć i błagać o to poufałe przyjście, które daje nam łaskę pierwszego i obiecuje chwałę ostatniego...
Pierwsze przyjście było pokorne i ukryte; ostatnie będzie promieniejące i wspaniałe. To, o którym mówię, jest ukryte, ale jest również wspaniałe. Mówię o nim "ukryte", nie dlatego, żeby nie wiedział o nim ten, do którego przychodzi, ale ponieważ przytrafia mu się w sekrecie... Przychodzi, choć nie widać i oddala się, nim się spostrzeże. Sama Jego obecność jest dla duszy i umysłu światłem, które pozwala zobaczyć niewidoczne i poznać niepoznawalne... To przyjście Pana rzuca duszę tego, który Go kontempluje, w słodki i szczęśliwy podziw; z jego wnętrza wytryska ten okrzyk: "Któż, o Panie, podobny do Ciebie" (Ps 35,10)? Ci, którzy tego doświadczyli, wiedzą. Daj Boże aby ci, którzy tego nie doświadczyli, zapragnęli!
©Evangelizo.org 2001-2012