JEZU UFAM TOBIE


PLAN BOŻY

JEST

POZYTYWNY



KOMUNIA ŚWIĘTA DO UST NA KLĘCZĄCO!

Tylko Szatan nie chciał i nie chce przed Bogiem i Matką Bożą upaść na kolana!

Dewiza Św. Maksymiliana M.Kolbe - „ Kolana a nie rozum "

Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania, a dochować wierności jest Jego upodobaniem.

Panie Jezu, staję przed Tobą taka, jaka jestem. Przepraszam za moje grzechy, żałuję za nie, proszą, przebacz mi. W Twoje Imię przebaczam wszystkim, cokolwiek uczynili przeciwko mnie. Wyrzekam się szatana, złych duchów i ich dzieł. Oddaję się Tobie Panie Jezu całkowicie teraz i na wieki. Zapraszam Cię do mojego życia, przyjmuję Cię jako mojego Pana, Boga i Odkupiciela. Uzdrów mnie, odmień mnie, wzmocnij na ciele, duszy i umyśle. Przybądź Panie Jezu, osłoń mnie Najdroższą Krwią Twoją i napełnij Swoim Duchem Świętym. Kocham Ciebie Panie Jezu. Dzięki Ci składam. Pragnę podążać za Tobą każdego dnia w moim życiu. Amen

piątek, 13 grudnia 2013

Piątek II tygodnia Adwentu

Księga Izajasza 48,17-19.
Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Święty Izraela: "Jam jest Pan, twój Bóg, pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.
O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale.
Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy by nie usunięto ani wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!"


Księga Psalmów 1,1-2.3.4.6.
Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie,
liście jego nie więdną,
a wszystko, co czyni, jest udane.

Co innego grzesznicy:
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych,
a droga występnych zaginie.



Ewangelia wg św. Mateusza 11,16-19.
Jezus powiedział do tłumów: «Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom:
"Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili".
Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: "Zły duch go opętał".
Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije, a oni mówią: "Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników". A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny».

1 komentarz:

  1. Piątek II tygodnia Adwentu
    Komentarz do Ewangelii
    Św. Gertruda z Helfty (1256-1301), mniszka benedyktyńska
    Ćwiczenia, nr 8, Seksta; SC 127

    „Chrystus Jezus stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem” (1Kor 1,30)

    O godna podziwu Mądrości Boga, jakże potężny, jakże donośmy jest twój głos! Wzywasz do siebie bez wyjątku wszystkich, którzy ciebie pragną, w ubogich wybierasz swoją siedzibę, kochasz tych, którzy cię kochają (Prz 8,17), sądzisz sprawę biednego, z dobrocią litujesz się nad wszystkimi. „Niczym się nie brzydzisz, co uczyniłaś”; „oczy zamykasz na grzechy ludzi” i oczekujesz miłosiernie, aż dojdą do pokuty (Mdr 11,23-24)... Ty odnawiasz wszystko, odnów i mnie, uświęć mnie w tobie, abyś mogła osiedlić się w mojej duszy... Spraw, żebym od samego rana czuwała dla ciebie, by znaleźć cię w prawdzie (Iz 26,9; Mdr 6,12-14); wyjdź mi na spotkanie, abym zaprawdę pragnęła cię żarliwie.

    Z jaką ostrożnością postępujesz w Twoich zamiarach! Z jaką opatrznością wszystkim rozporządzasz w celu zbawienia człowieka. Tchnęłaś w Króla chwały (Ps 24,8; 1Kor 2,8)... myśl o pokoju - wypełnienie miłości. Ukrywając Jego majestat, narzuciłaś na Jego ramiona odpowiedni moment miłości, ażeby „w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo” (1P 2,24). O tak, doniosła Mądrości Boża, złość diabelska nie mogła przeszkodzić żadnemu z twoich wspaniałych dzieł...; rozmiar zła, które popełniliśmy, nie mógł górować nad wielością twoich łask, nad ogromem twej miłości, nad pełnią twojej dobroci. Co więcej, twoja niezawodna gorliwość zwyciężyła wszelkie przeszkody, rozporządzając wszystkim łagodnie i „sięgając potężnie od krańca do krańca” (Mdr 8,1).

    OdpowiedzUsuń