tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa".
Księga Psalmów 34(33),4-5.6-7.16-17.18-19. Wysławiajcie ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Spójrzcie na Niego, rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto wołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych,
uszy Jego otwarte na ich wołanie.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.
Ewangelia wg św. Mateusza 6,7-15. Jezus powiedział do swoich uczniów: "Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani.
Nie bądźcie podobni do nich. Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie: święć się imię Twoje,
przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy, jak i my przebaczamy odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski.
Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień".
Komentarz do Ewangelii
OdpowiedzUsuńŚw. Cyprian (ok. 200-258), biskup Kartaginy, męczennik
Modlitwa Pańska, 11-12
„Święć się imię Twoje”
Powinniśmy sobie przypomnieć, umiłowani bracia, że kiedy nazywamy Boga naszym Ojcem, to powinniśmy się zachowywać jak dzieci Boże... Powinniśmy być jak świątynie Boże (1Kor 3,16), aby ludzie mogli widzieć, że Bóg w nas mieszka; nasze uczynki musza być godne Ducha... Apostoł Paweł oświadczył w swoim liście: „Już nie należycie do samych siebie, za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele” (1Kor 6,19).
Modlimy się: „Święć się imię Twoje”. Nie dlatego, że pragniemy, aby Bóg został uświęcony przez nasze modlitwy, ale ponieważ prosimy Pana, żeby Jego imię było uświęcone w nas. Kto mógłby uświęcić Boga, skoro to On uświęca? Sam powiedział: „Będziecie dla Mnie święci, bo Ja jestem święty” (Kpł 20,26). Dlatego prosimy usilnie, skoro zostaliśmy uświęceni przez chrzest, o wytrwałość w tym, czym zaczęliśmy być. I modlimy się o to każdego dnia.