STARY TESTAMENT
Księga Liczb 1. 5-19

 Imiona wodzów pokoleń

5 A oto imiona mężów, którzy winni wam towarzyszyć: z Rubena - Elisur, syn Szedeura; 6 z Symeona - Szelumiel, syn Suriszaddaja; 7 z Judy - Nachszon, syn Amminadaba; 8 z Issachara - Netaneel, syn Suara; 9 z Zabulona - Eliab, syn Chelona. 10 Z synów Józefa: z Efraima - Eliszama, syn Ammihuda; z Manassesa - Gamliel, syn Pedahsura; 11 z Beniamina - Abidan, syn Gideoniego; 12 z Dana - Achijezer, syn Ammiszaddaja; 13 z Asera - Pagiel, syn Okrana; 14 z Gada - Eliasaf, syn Deuela²; 15 z Neftalego - Achira, syn Enana». 16 Ci zostali wezwani z całej społeczności, a byli oni wodzami pokeleń swoich przodków, naczelnikami tysięcy Izraela. 17 Mojżesz i Aaron rozkazali przyjść owym mężom, którzy imiennie zostali wyznaczeni. 18 Zebrali więc całe zgromadzenie pierwszego dnia drugiego miesiąca, a każdy podawał swoje pochodzenie według szczepów i rodów. Poczynając od lat dwudziestu wzwyż liczono ich imiona jednego za drugim. 19 Zgodnie z rozkazem Pana dokonał Mojżesz spisu na pustyni Synaj. 
Jezu ufam Tobie!


STARY TESTAMENT
Księga Przysłów 13. 1-4
 1 Syn mądry miłuje karcenie¹,
naśmiewca nie słucha nagany.
2 Z owocu swych ust spożywa się dobro,
a gwałtem się sycą przewrotni².
3 Kto ust swych strzeże - ten strzeże życia,
kto usta rozwiera - zgubi sam siebie.
4 Serce leniwego czeka bez skutku,
a pilnych zamiary stale się spełniają. 
 Jezu ufam Tobie!


 STARY TESTAMENT
Księga Micheasza 2. 3-5

Zapowiedź kary Bożej za ucisk ludu

3 Przeto tak mówi Pan:
«Oto Ja zamierzam [zesłać] na to plemię niedolę,
od której nie uchylicie waszych karków
i nie będziecie dumnie chodzić,
bo będzie to czas nieszczęścia².
4 W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę,
podniosą wielki lament, mówiąc:
"Jesteśmy ograbieni do szczętu!"
Dział mego ludu przemierzony sznurem,
i nie ma, kto by go przywrócił;
pola nasze przydzielono grabieżcy³.
5 Przeto nie będziesz mieć nikogo,
kto by rzucał sznurem na dział
w zgromadzeniu Pańskim». 

 Jezu ufam Tobie!

 NOWY TESTAMENT
List do Hebrajczyków 12.1-17

Chrystus-Arcykapłan wzorem wytrwałości

1 I my zatem mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, odłożywszy wszelki ciężar, [a przede wszystkim] grzech, który nas łatwo zwodzi, winniśmy wytrwale biec w wyznaczonych nam zawodach. 2 Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na [jego] hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga. 3 Zastanawiajcie się więc nad Tym, który ze strony grzeszników taką wielką wycierpiał wrogość przeciw sobie, abyście nie ustawali, złamani na duchu. 4 Jeszcze nie opieraliście się aż do przelewu krwi, walcząc przeciw grzechowi, 5 ¹ a zapomnieliście o upomnieniu, z jakim się zwraca do was, jako do synów:
Synu mój, nie lekceważ karania Pana,
nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza.
6 Bo kogo miłuje Pan, tego karze,
chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje².
7 Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? 8 Jeśli jesteście bez karania, którego uczestnikami stali się wszyscy, nie jesteście synami, ale dziećmi nieprawymi. 9 Zresztą, jeśliśmy cenili i szanowali ojców naszych według ciała, mimo że nas karcili, czyż nie bardziej winniśmy posłuszeństwo Ojcu dusz, a żyć będziemy? 10 Tamci karcili nas według swej woli na czas znikomych dni. Ten zaś czyni to dla naszego dobra, aby nas uczynić uczestnikami swojej świętości. 11 Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. 12 Dlatego wyprostujcie opadłe ręce i osłabłe kolana!³ 13 Proste czyńcie ślady nogami⁴, aby kto chromy nie zbłądził, ale był raczej uzdrowiony. 14 Starajcie się o pokój ze wszystkimi i o uświęcenie, bez którego nikt nie zobaczy Pana. 15 Baczcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Bożej, aby jakiś korzeń gorzki, który rośnie w górę, nie spowodował zamieszania⁵, a przez to nie skalali się inni, 16 i aby się nie znalazł jakiś rozpustnik i bezbożnik, jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał swoje pierworodztwo⁶. 17 A wiecie, że później, gdy chciał otrzymać błogosławieństwo, został odrzucony, nie znalazł bowiem miejsca na nawrócenie⁷, choć go szukał ze łzami.
 Jezu ufam Tobie!