Księga Powtórzonego Prawa 6,2-6.
M ojżesz tak powiedział do ludu: "Będziesz się bał Pana, Boga swego, zachowując wszystkie Jego nakazy i prawa, które ja tobie rozkazuję wypełniać, tobie, twym synom i wnukom po wszystkie dni życia twego, byś długo mógł żyć.
Słuchaj, Izraelu, i pilnie tego przestrzegaj, aby ci się dobrze powodziło i abyś się bardzo rozmnożył, jak ci przyrzekł Pan, Bóg ojców twoich, że ci da ziemię opływającą w mleko i miód.
Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny.
Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił.
Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję".
Księga Psalmów 18(17),2-3a.3bc-4.47.51ab.
M iłuję Cię, Panie, Panie,
mocy moja,
Panie, opoko moja i twierdzo,
mój wybawicielu.
Boże mój, skało moja, na którą się chronię,
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały,
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka,
Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi
i okazujesz łaskę Twemu pomazańcowi.
List do Hebrajczyków 7,23-28.
B racia: Wielu było kapłanów poprzedniego Przymierza, gdyż śmierć nie zezwalała im trwać przy życiu.
Jezus, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające.
Przeto i zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi.
Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa,
takiego, który nie jest obowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie.
Prawo bowiem ustanawiało arcykapłanami ludzi obciążonych słabością, słowo zaś przysięgi, złożonej po nadaniu Prawa, ustanawia Syna doskonałego na wieki.
Ewangelia wg św. Marka 12,28b-34.
J eden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden.
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą.
Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego.
Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.
M ojżesz tak powiedział do ludu: "Będziesz się bał Pana, Boga swego, zachowując wszystkie Jego nakazy i prawa, które ja tobie rozkazuję wypełniać, tobie, twym synom i wnukom po wszystkie dni życia twego, byś długo mógł żyć.
Słuchaj, Izraelu, i pilnie tego przestrzegaj, aby ci się dobrze powodziło i abyś się bardzo rozmnożył, jak ci przyrzekł Pan, Bóg ojców twoich, że ci da ziemię opływającą w mleko i miód.
Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny.
Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił.
Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję".
Księga Psalmów 18(17),2-3a.3bc-4.47.51ab.
M iłuję Cię, Panie, Panie,
mocy moja,
Panie, opoko moja i twierdzo,
mój wybawicielu.
Boże mój, skało moja, na którą się chronię,
tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały,
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka,
Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi
i okazujesz łaskę Twemu pomazańcowi.
List do Hebrajczyków 7,23-28.
B racia: Wielu było kapłanów poprzedniego Przymierza, gdyż śmierć nie zezwalała im trwać przy życiu.
Jezus, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające.
Przeto i zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi.
Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa,
takiego, który nie jest obowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie.
Prawo bowiem ustanawiało arcykapłanami ludzi obciążonych słabością, słowo zaś przysięgi, złożonej po nadaniu Prawa, ustanawia Syna doskonałego na wieki.
Ewangelia wg św. Marka 12,28b-34.
J eden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»
Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden.
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą.
Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych».
Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego.
Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary».
Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.
Komentarz do Ewangelii
OdpowiedzUsuńŚw. Bernard z Clairvaux (1091-1153), mnich cysterski i doktor Kościoła
Kazanie do Pieśni nad Pieśniami, nr 83
"Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem"
Czytałem, że Bóg jest miłością (1J 4,16), a nie, że byłby zaszczytem lub godnością. To nie znaczy,że Bóg nie chce być czczony, skoro mówi: "Lecz skoro Ja jestem Ojcem, gdzież jest cześć moja?" (Ml 1,6) - tutaj mówi jako Ojciec. Ale jeśli ukazuje się jako Oblubieniec, to sądzę, że zmieniłby swoje słowa: "Skoro Ja jestem Oblubieńcem, gdzież jest miłość Mi należna?" Bo już wcześniej powiedział: "Skoro Ja jestem Panem, gdzież szacunek dla Mnie"? (tamże). Prosi zatem, aby Go szanować jako Pana, czcić jako Ojca i kochać jako Oblubieńca.
Które spośród tych trzech uczuć ma większą wartość? Bez wątpienia miłość. Ponieważ bez miłości szacunek jest nieprzyjemny, a cześć nieodwzajemniona. Obawa jest poddańcza, dopóki miłość jej nie wyzwoli, a cześć, która nie wypływa z miłości nie jest czcią, lecz pochlebstwem. To pewne, Bogu jednemu cześć i chwała, ale Bóg je przyjmuje jedynie wtedy, kiedy są doprawione miodem miłości.
Miłość sobie wystarcza, podoba się sama w sobie, jest swoją własną zasługą i nagrodą. Miłość nie chce innej sprawy, innego owocu jak ona sama. Jej prawdziwym owocem jest bycie. Kocham, ponieważ kocham... Ze wszystkich poruszeń duszy, jej uczuć i przywiązań tylko miłość pozwala stworzeniu odpowiedzieć swojemu stworzycielowi, jeśli nie jak równy równemu, to przynajmniej jak podobny podobnemu (por. Rdz 1,26).