Księga Daniela 12,1-3.
W owych czasach wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.
Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.
Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.
Księga Psalmów 16(15),5.8.9-10.11.
P an moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Dlatego się cieszy moje serce i dusza raduje,
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy.
List do Hebrajczyków 10,11-14.18.
W Starym Przymierzu każdy kapłan staje codziennie do pełnienia swej służby, wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów.
Jezus Chrystus przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga,
oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego.
Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani.
Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.
Ewangelia wg św. Marka 13,24-32.
J ezus powiedział do swoich uczniów: "W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku.
Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte.
Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą.
Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba.
A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato.
Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.
Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.
Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.
Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec".
W owych czasach wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.
Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.
Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.
Księga Psalmów 16(15),5.8.9-10.11.
P an moim dziedzictwem i przeznaczeniem,
to On mój los zabezpiecza.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy,
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Dlatego się cieszy moje serce i dusza raduje,
a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,
bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz
i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.
Ty ścieżkę życia mi ukażesz,
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz
po Twojej prawicy.
List do Hebrajczyków 10,11-14.18.
W Starym Przymierzu każdy kapłan staje codziennie do pełnienia swej służby, wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów.
Jezus Chrystus przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga,
oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego.
Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani.
Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.
Ewangelia wg św. Marka 13,24-32.
J ezus powiedział do swoich uczniów: "W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku.
Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte.
Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą.
Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba.
A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato.
Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.
Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.
Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.
Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec".
Trzydziesta trzecia Niedziela zwykła
OdpowiedzUsuńKomentarz do Ewangelii
Orygenes (ok. 185-253), kapłan i teolog
Homilie o księdze Jozuego, nr 16, 3
“Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą”
„Pozostał jeszcze znaczny kraj do zdobycia” (Joz 13,1)… Rozważmy pierwsze pojawienie się naszego Pana i Zbawiciela, kiedy przyszedł rzucić słowo na ziemię. Objął całą ziemię siłą tego zasiewu – wyplenił przeciwne siły i zbuntowane anioły, które dominowały w narodach i jednocześnie zasiał swoje słowo i rozprzestrzenił swoje kościoły. Takie było pierwsze zdobycie całej ziemi.
Podążajmy…poprzez subtelne słowa Pisma, a zobaczymy jakie jest drugie zdobycie ziemi, o którym mówi się Jozuemu/Jezusowi, że wiele jeszcze jest ziemi do zdobycia. Słuchajmy słów świętego Pawła: „Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy” (1Kor 15,25; Ps 110,1). Oto ziemia, o której mówiono, że została jeszcze do zdobycia, aż wszyscy zostaną całkowicie poddani pod jego stopy i do momentu kiedy weźmie wszystkie ludy jako swoje dziedzictwo… Współcześnie widzimy rzeczy, które „pozostają” i nie są jeszcze poddane pod stopy Jezusa. Trzeba bowiem, aby posiadał to wszystko. Gdyż nie nastąpi koniec aż wszystko zostanie Mu poddane. Prorok mówi: „Wszystkie narody będą mu poddane, krańce rzek aż po krańce ziemi; przed nim pokłonią się Etiopijczycy” (Ps 71 LXX) oraz „Z tamtej strony rzek Kusz wielbiciele moi, Córa z moim rozproszonymi, dar Mi przyniosą.” (So 3,10).
Potrzeba tylko aby podczas swojego drugiego przyjścia Jezus objął całą ziemię, która została jeszcze do zajęcia. Błogosławieni ci, którzy będą mu podlegli od czasu Jego pierwszego przyjścia. Będą odziani w łaski, pomimo oporu wrogów i ataków przeciwników – otrzymają swój udział w Ziemi Obiecanej. Ponieważ jednak poddanie dokona się siłą, we właściwym dniu „jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć” (1Kor 15,26) i nie będzie już łask dla tych, którzy nie chcieli się poddać.