I zabierz me serce spragnione,
Tam, do Siebie, w te górne niebios krainy,
Gdzie trwa wiekuiste Twe życie.
Bo życie na ziemi, to jedno konanie,
Bo serce me czuje, że do wyżyn jest stworzone.
I nic go nie zajmują tego życia niziny.
Bo ojczyzna moja, to niebo. - Wierzę w to niezbicie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz