Św. Urszula Ledóchowska

Św. Urszula Ledóchowska, zakonnica. Urodziła się w 1865 roku w Loosdorf koło Wiednia. Miała na imię Julia Maria. W 1883 roku wraz z bliskimi przenosi się do nabytego przez ojca majątku w Lipnicy Murowanej koło Bochni. Jako 21-letnia dziewczyna wstępuje do klasztoru urszulanek w Krakowie i przyjmuje zakonne imię Urszula. Zajmuje się młodzieżą, pełniąc funkcje wychowawczyni internatu oraz nauczycielki. W 1904 roku zostaje przełożoną. W 1907 roku wyjeżdża do pracy dydaktycznej w Petersburgu. Następnie przenosi się do Finlandii, gdzie otwiera gimnazjum dla dziewcząt. Podczas I wojny światowej apostołuje w krajach skandynawskich, wygłasza odczyty o Polsce, organizuje pomoc dla osieroconych polskich dzieci. W roku 1920 wraca do Polski. Osiedla się w Pniewach koło Poznania, gdzie - z myślą o pracy apostolskiej w nowych warunkach - zakłada zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, tzw. urszulanki szare. Całe jej życie było ofiarną służbą Bogu, ludziom. Kościołowi i ojczyźnie. Umarła 29 maja 1939 roku w Rzymie. Beatyfikowana przez Jana Pawła II 20 czerwca 1983 roku w Poznaniu i kanonizowana 18 maja 2003. W IKONOGRAFII przedstawiana jest św. Urszula w szarym zakonnym habicie.