JEZU UFAM TOBIE


PLAN BOŻY

JEST

POZYTYWNY



KOMUNIA ŚWIĘTA DO UST NA KLĘCZĄCO!

Tylko Szatan nie chciał i nie chce przed Bogiem i Matką Bożą upaść na kolana!

Dewiza Św. Maksymiliana M.Kolbe - „ Kolana a nie rozum "

Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania, a dochować wierności jest Jego upodobaniem.

Panie Jezu, staję przed Tobą taka, jaka jestem. Przepraszam za moje grzechy, żałuję za nie, proszą, przebacz mi. W Twoje Imię przebaczam wszystkim, cokolwiek uczynili przeciwko mnie. Wyrzekam się szatana, złych duchów i ich dzieł. Oddaję się Tobie Panie Jezu całkowicie teraz i na wieki. Zapraszam Cię do mojego życia, przyjmuję Cię jako mojego Pana, Boga i Odkupiciela. Uzdrów mnie, odmień mnie, wzmocnij na ciele, duszy i umyśle. Przybądź Panie Jezu, osłoń mnie Najdroższą Krwią Twoją i napełnij Swoim Duchem Świętym. Kocham Ciebie Panie Jezu. Dzięki Ci składam. Pragnę podążać za Tobą każdego dnia w moim życiu. Amen

niedziela, 29 maja 2016

Pierwsza Księga Królewska 8,41-43.
Po poświęceniu świątyni Salomon tak się modlił: "Cudzoziemca, który nie jest z Twego ludu, Izraela, a jednak przyjdzie z dalekiego kraju przez wzgląd na Twe Imię
(bo będzie słychać o Twoim wielkim Imieniu i o Twej mocnej ręce i wyciągniętym ramieniu) gdy przyjdzie i będzie się modlić w tej świątyni,
Ty w niebie, miejscu Twego przebywania, wysłuchaj i uczyń to wszystko, o co ten cudzoziemiec będzie do Ciebie wołać. Niech wszystkie narody ziemi poznają Twe Imię dla nabrania bojaźni przed Tobą za przykładem Twego ludu, Izraela. Niech też wiedzą, że Twoje Imię zostało wezwane nad tą świątynią, którą zbudowałem".



Księga Psalmów 117(116),1.2.
Chwalcie Pana, wszystkie narody,
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska,
a wierność Jego trwa na wieki.





List do Galatów 1,1-2.6-10.
Paweł, apostoł nie z ludzkiego ustanowienia czy zlecenia, lecz z ustanowienia Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który Go wskrzesił z martwych,
i wszyscy bracia, którzy są przy mnie, do Kościołów Galacji:
Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii.
Innej jednak Ewangelii nie ma; są tylko jacyś ludzie, którzy sieją wśród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić Ewangelię Chrystusową.
Ale gdybyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty.
Już to przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą od nas otrzymaliście, niech będzie przeklęty.
A zatem teraz: czy zabiegam o względy ludzi, czy raczej Boga? Czy ludziom staram się przypodobać? Gdybym jeszcze teraz ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusa.



Ewangelia wg św. Łukasza 7,1-10.
Gdy Jezus dokończył wszystkich swoich mów do ludu, który się przysłuchiwał, wszedł do Kafarnaum.
Sługa pewnego setnika, szczególnie przez niego ceniony, chorował i bliski był śmierci.
Skoro setnik posłyszał o Jezusie, wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę.
Ci zjawili się u Jezusa i prosili Go usilnie: «Godzien jest, żebyś mu to wyświadczył, mówili,
miłuje bowiem nasz naród i sam zbudował nam synagogę».
Jezus przeto wybrał się z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: «Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój.
I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony.
Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: "Idź", a idzie; drugiemu: "Chodź", a przychodzi; a mojemu słudze: "Zrób to", a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i zwracając się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: «Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu».
A gdy wysłani wrócili do domu zastali sługę zdrowego.

1 komentarz:

  1. Komentarz do Ewangelii
    Św. Tomasz z Akwinu (1225-1274), teolog dominikański, doktor Kościoła
    Opusculum 57, 1-4 (brew.)

    Tajemnica Eucharystii

    Jednorodzony Syn Boży chciał, abyśmy mieli udział w Jego Boskiej naturze, stał się więc człowiekiem, aby ludzi uczynić podobnymi Bogu; tę zaś naturę ludzką, którą od nas przyjął, uczynił narzędziem naszego zbawienia. Na ołtarzu krzyża złożył samego siebie w ofierze Bogu, swojemu Ojcu, jako ofiarę pojednania i przelał swoją krew, dzięki której zostaliśmy wykupieni z nieszczęsnej niewoli i obmyci z grzechów. Pod postaciami chleba i wina pozostawił nam swoje Ciało i Krew jako pokarm i napój, i jako wiecznie trwającą pamiątkę tak wielkiej łaski nam danej.

    O drogocenna i zbawcza Uczto, godna czci i pełna słodyczy! Cóż może być cenniejszego od niej? Za dawnego Przymierza spożywano mięso cielców i kozłów, obecnie zaś sam Chrystus staje się naszym pokarmem. Cóż więc może być cudowniejszego niż ten sakrament? Ponad wszystkie inne jest on źródłem życiodajnej mocy, oczyszcza z grzechów, pomnaża cnoty, obdarza obfitością duchowych łask. Jest ofiarowany w Kościele za żywych i za umarłych, aby wszystkim przynosił pożytek, bo został ustanowiony dla zbawienia wszystkich.

    Ten tylko zdoła wysłowić jego słodycz, kto jej w nim zakosztował i kto wspomina niezrównaną miłość Chrystusa objawioną w Jego męce. Tę nieskończoną miłość swoją Chrystus pragnął przelać w serca wiernych, i w tym celu ustanowił ten sakrament, gdy wraz z uczniami spożywał ostatnią wieczerzę, tuż przed odejściem z tego świata do Ojca. Ustanowił go jako trwałą pamiątkę swej męki, pamiątkę spełniającą dawne obietnice, największy ze wszystkich Jego cudów; miała być ona pociechą dla tych, których zasmuciło Jego odejście ze świata.

    OdpowiedzUsuń